[ad_1]
در گذشته شهر چلیابینسک به نام تانکوگراد نیز شناخته می شده است. عجیب نیست در طول جنگ جهانی دوم ، مهمترین تولید کننده تانکهای تحویل داده شده به جبهه شرق شد. با این حال ، سنت متالورژی و مهندسی در جنوب اورال تا هزاره جدید ادامه دارد. فقط در آنجا به جای تانک تراکتور می سازند.
اولین نقشه های کارخانه تراکتورسازی چلیابینسک ، که بعداً به افتخار اولین برنامه پنج ساله شوروی تبدیل شد ، در سال 1930 توسط آلبرت کان معمار آمریکایی تهیه شد. ساخت و ساز سه سال بعد آغاز شد و در اوایل سال 1935 ، اولین موتور بنزینی Stalinec C-60 با قدرت شصت اسب از سالن اجتماعات خارج شد. دو سال بعد ، اولین C-65 با موتور دیزلی دنبال شد. تا سال 1940 ، کارخانه چلیابینسک بیش از 100000 تراکتور تولید کرده بود.
با پیشروی نیروهای آلمانی در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، تعدادی از شرکتهای مهندسی فراتر از اورال حرکت کردند و نام غیررسمی چانابینسک Tankograd نامگذاری شد. در سال 1944 ، شصت هزار کارگر در آنجا کار کردند. به لطف این کارخانه در چلیابینسک به مهمترین تأمین کننده مخازن تبدیل شد. پس از جنگ جهانی دوم ، تولید به تدریج به ماشین آلات کشاورزی بازگشت. میلیونمین تراکتور در سال 1984 ساخته شد.
سی سال بعد ، ویکتور ماچا ، عکاس صنعتی از این شرکت در چلیابینسک بازدید کرد که اکنون UralTrak نامیده می شود.
“یک راهنما در دروازه اصلی UralTrak منتظر ما بود و با خوشرویی فریاد زد:” رفقا از بوهمیا ، خوش آمدید! وارد شو! ما فقط از گذرنامه گذرگاه گذر از دروازه روسیه عبور کردیم و به سمت اولین سری از آهنگران حرکت کردیم. ما می توانستیم از همه چیز فیلمبرداری کنیم و برنامه فقط به خود ما بستگی دارد. ” عکاس ماچا.
گالری عکس را ببینید:
در هنگام بازدید ، او همچنین یک سالن باستانی با چکش بخار ، یک ریخته گری ، یک پیچ لوله یا یک شیر آب با روسری های سنتی دید.
“شگفت انگیز بود. به عنوان مثال ، هنگام ریخته گری در ژاکت ، مدیر ریخته گری شخصاً به کارگر نشان داد که چگونه آهک را به درستی در کوره پرتاب کند. ما با صرف ناهار غنی با هزینه شرکت و خداحافظی صمیمانه از ماشین ، بازدید را به پایان رساندیم. آیا او هنوز در روسیه بود؟ “، ماچا به یاد می آورد.
[ad_2]
دیدگاهها